Aankomst Nica
Door: Femke
Blijf op de hoogte en volg Femke
07 Juli 2012 | Nicaragua, Granada
Hoi allemaal!
Na een lange vlucht met veel vertraging en extra nacht in Atlanta ben ik dan eindelijk aangekomen op bestemming en ben ik alweer een dag.
Ik moet zeggen dat het allemaal behoorlijk wennen en ik echt last heb van een cultuurschok.
Maargoed ik zal even bij het begin beginnen. Ik zou dus om 11.05 vliegen, en omdat het een internationale vlucht was moet je dan belachelijk vroeg op het vliegveld zijn. Namelijk 3 uur van te voren moet je je tas inchecken.
Pff ik was dus vanaf kwart over 8 op het vliegveld en uiteindelijk vlogen we pas om 15.15!! Het vliegtuig waar we mee vlogen was bij de vorige vlucht door bliksem geraakt was en ze niet wisten of alles goed was. Nou lekker veilig voel je je dan!
Maargoed de vlucht zelf was wel oke, ik zat langs een vet gave Rusische zeeman die een fles congac bij had en dit graag wilde delen, haha.
Maargoed in Atlanta aangekomen had ik mijn aansluitende vlucht naar Managua al gemist, helaas was ik niet de enige die mijn aansluitende vlucht gemist had en dus was er een behoorlijke chaos en frustratie van passagiers toen we aankwamen.
Ik moest eerst nog anderhalf uur in de rij staan om door de douane te komen en daarna moest ja naar een Delta kantoor gaan als je je aansluitende vlucht gemist had. Maargoed dat waren dus zeker 150 mensen en bij het Delta kantoor was één iemand aan het werk om voor al die mensen een nieuwe vlucht en hotel te boeken. Je kunt de frustratie dus voorstellen want in al die tijd kon je ook nergens naar de wc of wat drinken.
Best slecht geregeld dus want ze weten dat er zoveel mensen aankomen die hun vlucht gemist hebben maargoed, ik moet zeggen dat ze het hotel verder wel goed geregeld hadden. Ik mocht naar het Sheraton waar ik een dikke kamer aangewezen kreeg en verder zijn we met een groepje mensen die ook hun vlucht gemist hadden nog de stad in gegaan om er maar het beste van te maken.
Het was natuurlijk 4 juli, een feestdag in Amerika met veel vuurwerk en het was echt gezellig. Helaas ben ik mijn camera vergeten maar misschien krijg ik die foto’s nog doorgestuurd. Atlanta is wel echt een stad waar bijna geen blanke rondlopen en ik me dus echt een buitenbeentje voelde. Verder wel best gaaf, echt zo’n stad die je in het zuiden van de verenigde staten voorstelt met van die vervallen oude retro burgertenten uit de jaren 60.
De volgende dag ben ik ook nog even de stad in geweest, een beetje rondgehangen, het CNN kantoor bezocht en weer op tijd naar het vliegveld gegaan want ik wilde mijn vlucht natuurlijk niet weer missen.
De vlucht was verder prima en ’s avonds laat landen we in Managua waar een local driver die de organisatie geregeld had me kwam ophalen en naar mijn gastgezin bracht.
Hier kreeg ik dus echt de cultuurschok, onderweg zag ik in het donker al dat het een arm land is met allemaal kleinei huisjes dicht langs de weg waar mensen allemaal voor hun huis hangen om van alles te verkopen. Ook reed al het verkeer kris kras door elkaar en deed het me allemaal erg aan Ghana denken.
Dan wordt je ’s avonds laat in een huis gedropt met mensen die je niet kent en die je niet kan verstaan. Niemand spreek hier ook maar een beetje Engels en is het dus echt lastig als je nul Spaans spreekt. Ik heb me met handen en voeten voorgesteld, aardig proberen te doen en ben toen meteen gaan douchen en gaan slapen.
Ik heb dus wel een eigen kamertje met een geïmproviseerde douche wat wel fijn is. Waarschijnlijk de mooiste kamer in het huis dus ook echt heel lief. Toch heb ik de eerste nacht weinig geslapen en wilde eigenlijk liever naar een hostel. Daar kan je tenminste gewoon je eigen ding doen en zijn er mensen die je vertaan en heb je wat gezelschap om je heen.
Ik voel me nu gewoon heel erg alleen.
Toch heb ik besloten er het beste van te maken, het is ook gewoon allemaal even wennen, dat is logisch, had ik in Ghana ook alleen waren we toen met meer mensen plus spreken ze daar in zekere zin Engel en hier totaal niet en ben ik echt in mijn uppie.
Maar van de andere kant is dat ook wel weer goed voor mijn Spaans, nu moet ik wel en dat is ook wat ik wilde. Bovendien komt er morgenavond nog een Nederlands meisje aan in het gastgezin. Erg fijn, dan heb ik eindelijk iemand om mee te praten en de stad te verkennen.
Het gaat dus allemaal goed komen en ik wed dat ik in mijn volgende berichtje aan jullie al een stuk beter in mijn vel zit!
Adios!! xx
Ps: Ik heb een nieuw Nicaruaans nummer, dat is goedkoper als je mij wil bereiken: (+505) 85308816
Na een lange vlucht met veel vertraging en extra nacht in Atlanta ben ik dan eindelijk aangekomen op bestemming en ben ik alweer een dag.
Ik moet zeggen dat het allemaal behoorlijk wennen en ik echt last heb van een cultuurschok.
Maargoed ik zal even bij het begin beginnen. Ik zou dus om 11.05 vliegen, en omdat het een internationale vlucht was moet je dan belachelijk vroeg op het vliegveld zijn. Namelijk 3 uur van te voren moet je je tas inchecken.
Pff ik was dus vanaf kwart over 8 op het vliegveld en uiteindelijk vlogen we pas om 15.15!! Het vliegtuig waar we mee vlogen was bij de vorige vlucht door bliksem geraakt was en ze niet wisten of alles goed was. Nou lekker veilig voel je je dan!
Maargoed de vlucht zelf was wel oke, ik zat langs een vet gave Rusische zeeman die een fles congac bij had en dit graag wilde delen, haha.
Maargoed in Atlanta aangekomen had ik mijn aansluitende vlucht naar Managua al gemist, helaas was ik niet de enige die mijn aansluitende vlucht gemist had en dus was er een behoorlijke chaos en frustratie van passagiers toen we aankwamen.
Ik moest eerst nog anderhalf uur in de rij staan om door de douane te komen en daarna moest ja naar een Delta kantoor gaan als je je aansluitende vlucht gemist had. Maargoed dat waren dus zeker 150 mensen en bij het Delta kantoor was één iemand aan het werk om voor al die mensen een nieuwe vlucht en hotel te boeken. Je kunt de frustratie dus voorstellen want in al die tijd kon je ook nergens naar de wc of wat drinken.
Best slecht geregeld dus want ze weten dat er zoveel mensen aankomen die hun vlucht gemist hebben maargoed, ik moet zeggen dat ze het hotel verder wel goed geregeld hadden. Ik mocht naar het Sheraton waar ik een dikke kamer aangewezen kreeg en verder zijn we met een groepje mensen die ook hun vlucht gemist hadden nog de stad in gegaan om er maar het beste van te maken.
Het was natuurlijk 4 juli, een feestdag in Amerika met veel vuurwerk en het was echt gezellig. Helaas ben ik mijn camera vergeten maar misschien krijg ik die foto’s nog doorgestuurd. Atlanta is wel echt een stad waar bijna geen blanke rondlopen en ik me dus echt een buitenbeentje voelde. Verder wel best gaaf, echt zo’n stad die je in het zuiden van de verenigde staten voorstelt met van die vervallen oude retro burgertenten uit de jaren 60.
De volgende dag ben ik ook nog even de stad in geweest, een beetje rondgehangen, het CNN kantoor bezocht en weer op tijd naar het vliegveld gegaan want ik wilde mijn vlucht natuurlijk niet weer missen.
De vlucht was verder prima en ’s avonds laat landen we in Managua waar een local driver die de organisatie geregeld had me kwam ophalen en naar mijn gastgezin bracht.
Hier kreeg ik dus echt de cultuurschok, onderweg zag ik in het donker al dat het een arm land is met allemaal kleinei huisjes dicht langs de weg waar mensen allemaal voor hun huis hangen om van alles te verkopen. Ook reed al het verkeer kris kras door elkaar en deed het me allemaal erg aan Ghana denken.
Dan wordt je ’s avonds laat in een huis gedropt met mensen die je niet kent en die je niet kan verstaan. Niemand spreek hier ook maar een beetje Engels en is het dus echt lastig als je nul Spaans spreekt. Ik heb me met handen en voeten voorgesteld, aardig proberen te doen en ben toen meteen gaan douchen en gaan slapen.
Ik heb dus wel een eigen kamertje met een geïmproviseerde douche wat wel fijn is. Waarschijnlijk de mooiste kamer in het huis dus ook echt heel lief. Toch heb ik de eerste nacht weinig geslapen en wilde eigenlijk liever naar een hostel. Daar kan je tenminste gewoon je eigen ding doen en zijn er mensen die je vertaan en heb je wat gezelschap om je heen.
Ik voel me nu gewoon heel erg alleen.
Toch heb ik besloten er het beste van te maken, het is ook gewoon allemaal even wennen, dat is logisch, had ik in Ghana ook alleen waren we toen met meer mensen plus spreken ze daar in zekere zin Engel en hier totaal niet en ben ik echt in mijn uppie.
Maar van de andere kant is dat ook wel weer goed voor mijn Spaans, nu moet ik wel en dat is ook wat ik wilde. Bovendien komt er morgenavond nog een Nederlands meisje aan in het gastgezin. Erg fijn, dan heb ik eindelijk iemand om mee te praten en de stad te verkennen.
Het gaat dus allemaal goed komen en ik wed dat ik in mijn volgende berichtje aan jullie al een stuk beter in mijn vel zit!
Adios!! xx
Ps: Ik heb een nieuw Nicaruaans nummer, dat is goedkoper als je mij wil bereiken: (+505) 85308816
-
08 Juli 2012 - 02:24
Nicole V:
He lieve fem! Her komt allemaal goed! Kan me voorstellen dat het lastig is omdat je de taal niet kent, maar die ga je nu vast heel goed leren :-) We hebben je wel gemist bij loes vanavond, maar als t aan mij ligt blijven we vriendinnen tot we achter onze rollators lopen, dus nog feestjes genoeg in t vooruitzicht ;-) Lieve Fem, zet m op! Je hebt nu al zoveel afgereisd, hier ga je je plekje ook wel vinden! Ik denk aan je! Liefs dikke kus nicole -
08 Juli 2012 - 10:31
Piet En Inie:
Ha die Fem,
Je kan dit wel, zit nu even wat tegen maar het komt goed. Het is inderdaad een groot verschil met Lierop, aan de foto's te zien. Hier in Heusden is alles goed en we kijken uit naar je volgende verslag.
Adios Piet en Inie -
08 Juli 2012 - 10:48
Henk Bosch:
Bijzonder zo'n reis..! Je weet hoe het gaat met een culture shock: als een curve gaat het af en op..! Focus op de mooie/bijzondere/interessante zaken dat opweegt tegen het vervelende en vooral: geniet! -
08 Juli 2012 - 10:51
Marjan:
He fem,
Ik ben blij dat je toch goed bent aangekomen daar na al die vertragingen haha. Heel veel plezier daar en geniet ervan. Ik hoop dat je in het volgend bericht wat meer je draai hebt gevonden. xxx Marjan -
08 Juli 2012 - 11:33
Nadia:
Heee avonturier!
Ik kan me wel voorstellen hoe het voelt als je de taal niet kent en toch jezelf verstaanbaar wilt maken en vriendelijk met hun gewoontes mee wilt doen. Denk maar zo: Ik ben met een goede reden hier naartoe gekomen en voordat ik het weet leer ik Spaans! Dat gaat jou zeker lukken!! Fijn dat er een Nederlands meisje komt, dat lijkt me wel prettig om toch je ei kwijt te kunnen en natuurlijk om Nederlands mee te praten! Heeeel veel succes meid en let ook goed op jezelf!!!I will follow you!! Besos!! -
08 Juli 2012 - 13:06
Mam:
Uiteindelijk komt het allemaal goed -
08 Juli 2012 - 14:29
Malou:
Sow fem, das n pittig begin maar hopelijk voel je je er snel op je gemak en kun je er gaan genieten. komt echt wel goed! Ik vind je een bikkel! X uit t zonnige Lierop ;) -
08 Juli 2012 - 16:44
Ron:
Goed verhaal Sep. Maar ach, laat je niet neer slaan door de eerste dag. Dat heeft iedereen en is op elke plek in de wereld. Het wordt vanaf nu alleen maar beter! ;) ..ik pas wel op je menneke. -
08 Juli 2012 - 16:57
Tonnie En Jose:
Hoi Femke,
fijn dat je veilg bent aangekomen. effe wennen , maar jou kennende komt alles wel goed, veel sucses en plezier
-
08 Juli 2012 - 19:39
Igor:
Hey Femke,
Gaat helemaal goedkomen. Met handen en voeten kan je ook heel veel duidelijk maken en zeker met zo'n vriendelijk gezichtje erbij ;) En het is inderdaad de uitgelezen manier om snel Spaans te leren. Toch ook wel heel fijn dat er nog een Nederlands meisje in het gezin komt, in de 1 na mooiste kamer :) Zet hem op daar en maak er iets moois van! -
08 Juli 2012 - 19:59
Loes:
Lieve Femke!
Ik vind het echt onwijs stoer van je dat je deze reis maakt! Ik kan heel goed begrijpen dat je je nu eenzaam voelt en dat het lastig is omdat je de taal nog niet spreekt maar op deze manier leer je wel snel Spaans spreken. Ook super fijn voor je dat er een Nederlands meisje komt, toch iets vertrouwds so far away from home. Ik ben ervan overtuigd dat je een geweldige tijd gaat hebben, je hebt al zoveel gereisd! Let goed op jezelf en ik denk aan je!
Dikke kus Loes -
09 Juli 2012 - 09:08
Ans En Toon:
He, stoere miep,
Kan me helemaal voorstellen dat het even slikken is, en dat je je op zo,n moment wel heel eenzaam voelt en denkt: "wat doe ik hier". Maar ook dit zal achteraf weer een bizondere ervaring zijn, en jou kennende, jij probeert er toch iets van te maken. Veel sterkte Femke, en vanaf nu wordt het alleen maar beter en leuker
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
