Terminado el voluntariado en weekend Leon

Heeey allemaal!!!

Weer een week voorbij dus weer tijd voor een verhaaltje, als ik het niet om de week doe worden ze nog langer! Maar ik ga het proberen kort te houden deze keer.

In het kort ben ik nog veel wezen surfen en heb ik de laatste week van mijn vrijwilligerswerk voltooid en ben ik afgelopen weekend naar het noorden van het land gegaan om daar te gaan vulkaan boarden! Was heel erg vet en heb ik zondagavond laat Frank op gehaald van het vliegveld.

Het eerste gedeelte van mijn reis, het vrijwilligerswerk is nu dus al voorbij. Echt wel heel raar, ik heb het heel leuk gehad en het is heel snel gegaan. Een beetje jammer dat het al voorbij is en ik niet meer tijd had om langer te blijven maar van de andere kant vind ik het nu ook erg fijn om Frank weer te zien en nu te beginnen aan het reizende deel.

De laatste week van het vrijwilligerswerk was nog goed gelopen, ik ben weer met de mobiele bieb mee geweest, dat was weer leuk en eigenlijk hetzelfde als die week ervoor. Alleen in plaats van het sportprogramma voor kinderen heb ik nu een sportprogramma voor vrouwen opgezet.

Het was me met het sportprogramma namelijk opgevallen dat er vooral jongens meededen en bijna geen meiden, toen ik het daar met wat mensen over had bleek dat ook geen toeval.
Het zit hier ook een beetje in de cultuur, een typische masculiene cultuur (aardrijkskunde nerds weten wat ik daarmee bedoel ;), voor de rest zie het als een mannelijke en collectieve cultuur), en redelijk traditioneel. Dat het niet normaal is voor vrouwen om te sporten. Sporten is alleen iets voor (stoere) mannen, vrouwen moeten thuisblijven en voor de kinderen zorgen. Helaas begint dit ook al op jonge leeftijd, en daarom gaan meisjes dus vaak niet sporten.
Best jammer vind ik, want sporten is juist wel een uitlaatklep voor veel mensen, dus ook voor vrouwen. Ook is het gezonder, je ziet hier ook wel vaak vrouwen die redelijk vol zijn, dat komt natuurlijk ook doordat er hier veel suiker wordt gebruikt in alles en naast sporten er ook niet veel andere beweging is door de hitte.
Ik denk ook heus niet dat ik een hele cultuur zomaar kan veranderen maar wat ik hoorde bleek er toch wel wat animo te zijn (vooral voor basketbal). En misschien is het wel zo dat als ze zien dat er meer vrouwen sporten, of dat er dingen georganiseerd worden voor vrouwen dat het wat normaler wordt en ze sneller zullen gaan.
Ik had die week ervoor had ik een gepensioneerde Amerikaan gesproken die daar woonde waar we het over hetzelfde probleem hadden. Hij was basketbal coach geweest en ik vroeg hem of hij geïnteresseerd was een vrouwenteam te coachen. Dat was hij zeker.
Wat ik verder heb gedaan was verder niet zoveel, ik heb wat vrouwen uitgenodigd die ik kende via mijn gastgezin, en ben ik een paar middagen nog wat huizen rond gegaan om mensen uit te nodigen voor een sportavond.
Ik was een beetje bang dat er weinig vrouwen zouden komen maar er waren er toch nog rond de 16 wat ik best een prima aantal vond. Er kwamen ook veel mensen kijken, ook heb ik de basketbalcoach uitgenodigd om te komen kijken. Aan het einde had ik wat drank gekocht voor iedereen die mee had gedaan zodat iedereen wat zou blijven hangen. Ik heb gevraagd wie er geïnteresseerd was om een basketbal team op te zetten, dat waren er best veel en heb ik hun namen en mailadressen doorgegeven aan de coach.
Ik weet dus niet precies hoe het nu verder gaat maar hij zei dat hij er zeker wat mee ging doen, ik hoop dus dat het wat wordt en ze een team kunnen opzetten.
Ik heb hem in elk geval mijn gegevens gegeven zodat hij me op de hoogte kan houden. Het zou me wel vet lijken als het wat wordt, dan heb ik misschien toch nog een beetje invloed gehad. En wie weet, als er een team is van wat meiden, dat er dan steeds meer meiden toch graag iets met sport gaan doen en het wat normaler wordt. Ik hoop het.

Maargoed, dat is dus een beetje waar ik mijn laatste week mee bezig ben geweest naast de mobiele bieb waar we weer naar de dorpjes zijn geweest voor de workshops, ook dat was weer leuk. Ook ben ik in de middagen dat ik eerder klaar was nog een aantal keren wezen surfen en ook het weekend heb ik weer aan het strand doorgebracht.
Echt wel raar dat het nu voorbij is maargoed, aan alles komt een eind en ik ben nu ook wel klaar om lekker te gaan rond reizen.

Toen ik vrijdag klaar was had ik nog een weekend in te vullen voordat Frank aankwam en ben ik met Saskia (het meisje van mijn eerste gastgezin in Granada) naar Leon geweest, een stad in het Noorden van Granada. Leon is de Universiteitsstad van Nicaragua en lijkt eigenlijk wel een beetje op Granada. Het was er in elk geval wel mooi, veel geschiedenis, maar de grootste reden dat we daarheen gingen was omdat er in de buurt een vulkaan is waarvan af je kunt vulkaanboarden.
Dit is de enige plek in de wereld waar je dat kunt doen dus best de moeite waard!

Ik heb s’ochtends eerst een chickenbus genomen naar Granada (degene die mijn vorige berichtjes gelezen hebben weten wat ik daar mee bedoel :p) om Saskia op te halen. Mijn backpack hadden ze op het dak gelegd. Ik was er al niet helemaal gerust op en had hem liever in de bus zelf gehad maar het was behoorlijk druk en ineens hoorde we iets poefen en riepen er mensen vanachter in de bus naar voren naar de chauffeur dat hij moest stoppen. Kijk ik achterom en tussen de hoofden van mensen door zag ik nog net dat het mijn tas was die van de bus was afgevallen. Lekker! Gelukkig had ik mijn kostbare en breekbare dingen in een klein rugzakje bij me maar wel was een fles shampoo van de val kapot gegaan en lekker over al mijn kleren heen verspreid. Heerlijk, volgende keer toch echt vragen of de tas binnen mag!
Maargoed, de rest van de trip naar Leon was goed verlopen, het ligt in het noorden van het land maar de verbinding was redelijk goed. De stad lijkt een beetje op Granada, ook van Spanje geweest dus ook daar heb je die koloniale stijl. Er zijn alleen minder toeristen en meer jongeren. Het is namelijk dé studentenstad van Granada met een (voor Nicaragua) bekende universiteit.

Maar voor de stad waren we natuurlijk niet gekomen, het ging ons om de vulkaan Cerro Negro. De enige vulkaan in de wereld waarvan je naar beneden kunt boarden of sleeën.
Naast dat is het ook nog eens supermooi en heb je uitzichten op een hele rij vulkanen. Ik heb nog nooit zoveel vulkanen in een land gezien. Echt heel gaaf hoeveel er hier zijn.

Maargoed aangekomen bij de vulkaan moest je natuurlijk eerst met je plank omhoog lopen, dit was redelijk zwaar maar goed te doen met pauzes en alleen al de uitzichten die we hadden maakte het meer dan de moeite waard. Bovenop de vulkaan voelde je ook goed dat de vulkaan nog actief is. (De laatste uitbarsting was in 1999), De grond was er erg warm voelde je onder je schoenen door en als je hand op de grond legde verbrande je die meteen en dat kwam dus niet door de zon.
Ook als je een paar centimeter wat zand optilde kwam er stoom uit de grond. Best gaaf.

Maargoed toen we eenmaal op het punt aankwamen om naar beneden te gaan vond ik het toch wel een beetje spannend. Ik had gekozen om met een slee te gaan want ik had gehoord dat je met een board veel langzamer gaat, je board de hele tijd afvalt (het board wordt met touwen aan je schoenen vastgebonden). Dat leek me dus niets en ik ben ook blij dat ik voor het sleeën gekozen heb.
Ging veel sneller en was vele malen spectaculairder.
Ik kan helaas niet meten hoe snel ik precies ging maar de gids zei dat er best vaak een snelheid van 80 km gehaald word daar. Nu denk ik niet dat ik zo snel ging maar ik zou schatten dat ik toch rond de 55 km per uur ging. Je kan zelf half bepalen hoe snel je gaat door met je voeten te remmen. Hij raad aan dat in het begin te doen om een beetje controle te hebben en dan kan je daarna sneller gaan. Maar het was best moeilijk om te remmen, je moest gewoon je voeten in de grond zetten maar dan vormde zich meteen een berg gravel voor je voeten en als je niet op past word die berg aan de ene kant groter en sla je om. Remmen lukte dus niet zo goed maar gelukkig ben ik niet omgeslagen en gevallen, Saskia helaas wel. Gelukkig ging ze niet zo snel maar toch rolde ze zeker 10 meter door naar beneden.
Ik maakte me wel zorgen maar ze had gelukkig niets, alleen was haar camara (ik had mijn camara die dag niet bij dus we hadden alle foto’s op haar camara gemaakt) bij de val kwijtgeraakt.
Echt balen en daarna weer de vulkaan voor de helft omhoog moeten klimmen in de gravel, echt heel zwaar dus om hem te zoeken en gelukkig wel weer gevonden. Hij is wel wat beschadigd maar hij doet het gelukkig wel nog. Ook zijn de foto’s bewaard gebleven gelukkig!

Maar dat was het dus, wel leuk om mee te maken, hierna zijn we met een chicken bus naar een strand in de buurt gegaan om wat te chillen en af te koelen. Hier zijn we een nachtje aan het strand blijven slapen en de volgende dag moesten we weer terugreizen en ging ik naar het vliegveld om Frank op te halen. Ik was een aantal uur te vroeg in Managua (hoofdstad van het land waar het vliegveld is) en besloot dus een aantal uur Managua in te gaan. Wel had ik gelezen dat er weinig te doen is en het er best een gevaarlijk stad is en ik wist niet precies waar ik wel en niet heen kom gaaf omdat we onze gids kwijt waren. Maar gelukkig had ik een taxichauffeur gevonden die ik vertouwde (veel taxichauffeurs staan er bekend om dat ze toeristen meenemen naar een afgelegen wijk en ze dan overvallen) die me bij een veilig gedeelte van de stad had afgezet waar ik wat heb rondgelopen. Er was ook niet zo veel te zien en ik was de enige toerist waardoor ik veel werd aangestaard wat niet super prettig was. Maargoed, toch wat gezien van Managua en blij dat ik dat gedaan had want anders moest ik wel echt lang wachten op het vliegveld.

Maar ondertussen is Frankie dus goed aangekomen en zijn we lekker in Granada een paar dagen aan het relaxen voor we verder reizen! :D Ook zijn we ook op de tas van Frank aan het wachten want die was helaas niet aangekomen, best balen maar als het goed is komt hij vandaag aan dus komt het allemaal goed.
Verder is het natuurlijk superfijn om hem weer te zien en lekker samen kunnen zijn !!

Ook heb ik zin in het volgende gedeelte van mijn reis, het rondtrekken wat ik dus lekker samen met Spenkie kan doen! Volgende keer horen jullie hoe het rondtrekken ons vergaat!
xx